Śniadanie z Muzyką - Ludwig van Beethoven
LUDWIG VAN BEETHOVEN - życie i twórczość
IX ciekawostek o L. van Beethovenie
Zapoznaj się z wierszem Haliny Szeyerowej "Bez"
Claude Monet - Wiosna nad Sekwaną |
Marek Grechuta - Będziesz moją panią
Kobiety od
zawsze byty muzami dla malarzy, kompozytorów, pisarzy. Ich zmienna natura,
piękno duchowe i fizyczne fascynowały artystów, pobudzały ich wyobraźnię i
inspirowały do pracy twórczej. Kobieta często stawała się bohaterką utworu
literackiego i muzycznego, wiele dzieł zostało jej zadedykowanych. Kompozycje,
które dziś poznasz, są takimi przykładami.
Pierre Auguste Renoir - L'ombrelle |
Amedeo Madigliani - Dziewczyna z rudymi włosami |
Ludwig van Beethoven, wybitny niemiecki kompozytor, kiedy
zamieszkał w Wiedniu, udzielał lekcji gry na fortepianie panienkom wywodzącym
się z dobrze sytuowanych rodów. Wśród nich była Giulietta Guiccardi [czyi,
dżulieta dzikardi], do której artysta zapałał gorącą miłością odwzajemnioną
przez dziewczynę. Niestety niski status społeczny Beethovena i brak majątku
wyzwolił protest rodziców Gulietty, którzy nie wyrazili zgody na poślubienie
ich córki. Romantycznym wspomnieniem po tym związku jest Sonata fortepianowa nr 14 cis —
moll, op. 27 nr 2 dedykowana pięknej hrabiance.
Ludwig van Beethoven - Sonata fortepianowa cis-moll
Kompozytorzy
uznawali często kobiety za muzy, które zsyłały na nich artystyczne natchnienie.
Tak było w przypadku Roberta Schumanna
[czyt. szumana], niemieckiego kompozytora okresu romantyzmu, którego wiele
utworów powstało pod wpływem gorącego uczucia do Klary Wieck [czyt. wiek] -
młodej, utalentowanej pianistki. Cóż to
za istota z tej Klary! - pisał artysta o swojej ukochanej - Chociaż mierzy zaledwie trzy stopy wzrostu,
jej serce jest tak dojrzałe, że budzi we mnie strach. W tej dziewczynie, w jej
nagłych kontrastach, w mgnieniu oka objawiają się zmiany kaprysów i nastroje:
śmiech i płacz, śmierć i życie. Kiedy Klara została jego żoną, często
bywała pierwszym recenzentem i wykonawcą dzieł kompozytora. Pod jej namową
Robert Schumann napisał Koncert fortepianowy a-moll op. 54,
z którym pianistka występowała z powodzeniem w wielu europejskich miastach.
Robert Schumann - Koncert fortepianowy a-moll
Bohaterką
operetki Księżniczka czardasza, węgierskiego kompozytora Imre Kalmana, jest piękna artystka
kabaretowa Sylvia Varescu [czyi waresku]. Dziewczyna zakochana w księciu
Erwinie nie może wyjść za niego za mąż ze względu na różnicę klas społecznych,
z jakich się wywodzili. Zrozpaczona artystka wyjeżdża na tournće po Ameryce,
jednak bardzo tęskni za ukochanym. Wraca więc do kraju i, wcielając się w
postać hrabiny, przychodzi na bal, na którym mają się odbyć zaręczyny księcia
Erwina. Wielka miłość wygrywa jednak z przeciwnościami losu i to Sylvia wkrótce
zostaje narzeczoną księcia. Księżniczka czardasza jest jednym z
najpopularniejszych dzieł Kalmana. Kompozytor wspaniale uchwycił muzyką klimat
arystokratycznych salonów, w wielu melodiach zawarł węgierskie rytmy czardasza.
W finale dzieła artyści wykonują pieśń W rytm walczyka serce śpiewa.
Imre Kalman - W rytm walczyka serce śpiewa
W baroku,
który trwał od końca XVI wieku do połowy XVIII wieku, kompozytorzy kontynuowali
polifoniczną chóralną muzykę renesansu oraz rozwijali muzykę instrumentalną w
takich formach, jak: fuga, suita, sonata, koncert solowy i
concerto grosso [czyt. konczerto grosso]. Wokalno-instrumentalne formy,
takie jak: msza, opera, oratorium i kantata, dały wspólne podłoże dla
późniejszego rozkwitu opery. Do czołowych kompozytorów epoki baroku należą
m.in.: Jan Sebastian Bach, Georg
Friedrich Handel, Antonio Vivaldi. Poznamy bliżej życie i twórczość Jana
Sebastiana Bacha, uznanego za reprezentatywnego artystę tej epoki.
Jan Sebastian Bach pochodził z rodziny, której przedstawiciele od pokoleń zajmowali się muzyką. Słynny kompozytor urodził się w 1685 roku w Niemczech, w małym, malowniczo położonym miasteczku Eisenach [czyi ajzenach]. Podstaw gry na instrumentach smyczkowych uczył go ojciec, który byt skrzypkiem. W wieku 9 lat Jan Sebastian został sierotą, dlatego obowiązki rodzicielskie spoczęły na jego starszym bracie —Janie Krzysztofie, który wywiązywał się z nich bardzo odpowiedzialnie. A ponieważ sam byt organistą, zadbał również o wszechstronne muzyczne wykształcenie młodszego brata Jana Sebastiana, który okazał się bardzo pilnym uczniem. Podobno, aby dobrze poznać dzieła wielkich mistrzów, Jan Sebastian przepisywał w ukryciu ich utwory, często tylko przy świetle księżyca. W młodym wieku podejmował pierwsze próby komponowania własnych utworów. Jako piętnastolatek śpiewał w chórze kościelnym, świetnie grał na altówce i klawikordzie. Po ukończeniu szkoły w Liineburgu [czyt. lineburgu] młody artysta rozpoczął poszukiwanie pierwszej posady.
Jan Sebastian Bach - Msza h-moll, Kyrie eleison
Bach zajmował
różne stanowiska. Jako muzyk dworski pisał głównie utwory kameralne, czyli na
mały skład instrumentalny, i orkiestrowe. Pracując w służbie kościołowi,
tworzył muzykę instrumentalną, głównie organową, oraz wokalno - instrumentalną
i wokalną. Wiele utworów kompozytor stworzył z przeznaczeniem do nauki gry dla
swoich dzieci, np. Inwencję dwagłosową a-moll, którą skomponował z myślą o swoim
12-letnim synu Wilhelmie Friedmannie. Do dziś utwory te wykorzystują uczniowie
szkół muzycznych, aby doskonalić swój warsztat wykonawczy.
Aby
materialnie utrzymać liczną rodzinę, Jan Sebastian Bach musiał stale zabiegać o
różne zajęcia. Często zmieniał miejsce zamieszkania w poszukiwaniu dobrze
płatnej pracy. Na długo związał się z Lipskiem, gdzie mieszkał przez 27
lat, aż do swojej śmierci w roku 1750. W Lipsku kompozytor był
nauczycielem śpiewu, gry na instrumentach, dyrygentem chóru, organistą i
kantorem w kościele św. Tomasza. Wszystkie powierzone mu zadania wykonywał
bardzo sumiennie, pozostając przy tym człowiekiem dobrodusznym i skromnym.
Za życia,
wypełnionego zajęciami muzycznymi i pracą kompozytorską, Jan Sebastian Bach nie
zaznał wielkiej sławy. Dopiero około 100 lat po śmierci mistrza nastąpiło
ogromne zainteresowanie jego muzyką. Stało się to za sprawą innego kompozytora,
Feliksa Mendelssohna - Bartholdy'ego [czyt. mendelsona-bartoldiego], który wykonał
publicznie w Berlinie Pasję według św. Mateusza Jana
Sebastiana Bacha. Od tego czasu utwory mistrza znajdują stałe miejsce w
światowym repertuarze muzycznym. Jan Sebastian Bach tworzył również stylizowaną
muzykę taneczną, opartą na dawnych tańcach niemieckich, francuskich i
hiszpańskich: sarabandy, allemande [czyt. alemą], musette [czyt. mizet], gawoty,
menuety, komponował nawet polonezy. Kompozycje Bacha stanowią
podsumowanie całego dotychczasowego dorobku poprzednich epok i zamykają ten
rozdział historii muzyki.
urodził się w Eisenach,
Przeszło tyle lat
a ciągle wie o nim
świat.
Od dziecka wielkie miał zdolności,
znane do dzisiaj
potomności,
Bo swojej świetnej działalności
zostawił trwały ślad.
2.Jan Sebastian Bach
urodził się w Eisenach.
Wiele innych miast
odwiedził niejeden raz.
W Mühlhausen był i w Lüneburgu,
a także w Dreźnie i w
Hamburgu,
A w Lipsku jak na swym podwórku
czuł się Sebastian Bach.
3.Jan Sebastian Bach
rozsławił swe Eisenach,
więc jest bardzo źle ,
gdy nie wiesz o tym , że:
pisał koncerty
i kantaty ,
fugi , partity i toccaty,
bo w talent taki był bogaty
mistrz Jan Sebastian Bach.
Odgadnij,
następnie wyjaśnij hasło, które ukryte jest w rebusie.
Organy to najstarszy zachowany instrument
klawiszowy z grupy aerofonów, obdarzony ogromną skalą dźwięków i możliwościami
brzmieniowymi. Za sprawą aleksandryjskiego konstruktora i wynalazcy, Ktesibiosa, byty już znane w
starożytności 200 lat p.n.e., a 500 lat później ich dźwięki rozbrzmiewały w
rzymskim amfiteatrze podczas spektakli teatralnych i walk gladiatorów. W
kościołach organy pojawiły się dopiero w X wieku, uświetniając liturgię mszy
muzyką. Do dziś są głównym instrumentem towarzyszącym śpiewom i obrządkom
kościelnym.
Drewnianą
obudowę organów nazywa się szafą.
Składa się ona z piszczałek i stołu gry, w który wbudowana jest
klawiatura instrumentu. Stół posiada od jednej do pięciu klawiatur ręcznych (manuały)
oraz klawiaturę nożną (pedały). Powietrze gromadzone jest w wiatrownicach — drewnianych skrzyniach
z przegrodami wyposażonymi w wentyle. Naciśnięcie klawisza sprawia, że wentyle
otwierają się i powietrze dociera do piszczałek, które wydają dźwięk.
Stół organowy |
Manuały organowe |
Zbudowane z
drewna lub metalu piszczałki różnią się długością i kształtem, dlatego dźwięk
wydawany przez każdą z nich ma inną wysokość i barwę. Zbiory piszczałek, dające
dźwięki o zróżnicowanej wysokości, ale tej samej barwie, stanowią głosy organowe. Im więcej głosów
uruchomi organista, tym brzmienie instrumentu jest bogatsze i donośniejsze.
Budowniczych organów nazywa się organmistrzami.
Piszczałki organowe |
W Polsce
największe organy znajdują się w kościele św.
Elżbiety we Wrocławiu oraz w katedrze w Gdańsku-Oliwie.
Te ostatnie posiadają aż 6300 piszczałek. Wybitnych wykonań koncertów na tym
"królewskim instrumencie" wysłuchać można między innymi w ramach Międzynarodowego
Festiwalu muzyki Organowej w Oliwie czy Międzynarodowego Festiwalu
„Letnie Koncerty Organowe" w Krakowie.
Organy w katedrze w Gdańsku - Oliwie |
Toccata i fuga d-moll BWV 565 jest jedną z najpopularniejszych
kompozycji na organy. Bach wykorzystał pełnię możliwości brzmienia organów, ich
bogactwo i potęgę. Niewątpliwie utwór ten zasługuje na miano arcydzieła muzyki
organowej.
Jan Sebastian Bach - Toccata i fuga d-moll